Oto nazwiska i parafie pochodzenia ośmiu neoprezbiterów, absolwentów Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu i Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, którzy zostali wyświęceni na kapłanów diecezji opolskiej:
Hier sind die Namen und Herkunftsgemeinden der acht Neupriester, Absolventen des Interdiözesanen Höheren Seminars in Oppeln und der Theologischen Fakultät der Universität Oppeln, die zu Priestern der Diözese Oppeln geweiht wurden:
ks. Daniel BUBIK z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gościęcinie.
ks. Denis GACH z parafii św. Jakuba Apostoła w Mechnicy.
ks. Patryk KONTNY z parafii św. Marii Magdaleny w Racławiczkach.
ks. Paweł KUCHTA z parafii Michała Archanioła w Prudniku.
ks. Marcin KUJAWA z parafii św. Jakuba Apostoła w Skorogoszczy.
ks. Krystian NOWAK z parafii Nawiedzenia NMP w Łowkowicach.
ks. Krzysztof RENCHEN z parafii Bożego Ciała w Oleśnie.
ks. Marcin ZALEWSKI z parafii bł. Czesława w Opolu.
Nałożenie rąk przez ks. Biskupa.
U podstaw jest wiara
„Żaden z nich nie stanąłby przy ołtarzu, gdyby Pan Jezus ich nie powołał, ale także bez podjęcia trudu formacji i aprobaty Kościoła” – napisał w swojej odezwie na dzień święceń kapłańskich Ordynariusz Opolski biskup Andrzej Czaja. „U podstaw wszystkiego była zaś wiara, którą ich Bóg obdarzył i której rozwój dokonywał się w klimacie dobrego świadectwa wiary rodzinnego domu i parafii. Za ten istotny wkład w ich duchowy rozwój serdecznie dziękuję rodzicom i rodzeństwu oraz duszpasterzom i wiernym wymienionych parafii.”
Die Grundlage ist der Glaube
„Keiner von ihnen hätte am Altar gestanden, wenn der Herr Jesus sie nicht gerufen hätte, aber auch nicht ohne die Mühe der Ausbildung und die Zustimmung der Kirche”, schrieb der Bischof von Oppeln Andrzej Czaja, in seiner Verlautbarung zum Tag der Priesterweihe. „Die Grundlage von allem war jedoch der Glaube, den Gott ihnen geschenkt hat und der sich im Klima des guten Glaubenszeugnisses des Elternhauses und der Pfarrei entwickelt hat. Für diesen wichtigen Beitrag zu ihrer spirituellen Entwicklung danke ich ihren Eltern und Geschwistern sowie den Pfarrern und Gläubigen der genannten Pfarreien von ganzem Herzen.”
Namaszczenie rąk neoprezbiterom.
Berufungen und die junge Generation
„Liebe Diözesanen, ich weiß, dass viele von Ihnen für ihre Pfarrer und für das gesamte Presbyterium der Oppelner Kirche beten“ – schreibt Bischof A. Czaja. Gemeinsam mit den Ausbildern des Priesterseminars danke ich Ihnen allen, dass Sie für unser Priesterseminar und die Seminaristen beten. Es ist notwendig, für die Priester zu beten, und auch für die Priester um die nötige Kraft und ihre Treue zu Gott. Wir dürfen auch nicht aufhören, für die junge Generation zu beten, für einen lebendigen Glauben in ihren Herzen, damit sie nicht ohne Jesus leben.”
Powołania i młode pokolenie
„Drodzy Diecezjanie, wiem, że wielu z Was modli się za swoich duszpasterzy i za całe prezbiterium Kościoła opolskiego. Wraz z wychowawcami seminaryjnymi dziękuję wszystkim za modlitwę w intencji naszego seminarium duchownego, za kleryków.
Trzeba się modlić o kapłanów, a także za kapłanów o potrzebne siły i wierne ich trwanie przy Panu Bogu. Nie możemy też ustawać w modlitwie za młode pokolenie, o żywą wiarę w ich sercach, by nie żyli bez Jezusa.”
Przekazanie pateny i kielicha do sprawowania Eucharystii.
Der Diener führt zu Jesus
„Das Gut, das der Herr dir anvertraut, gehört ihm”. – so Bischof Rudolf Pierskała in seiner Predigt bei der Priesterweihe. „Der Diener muss sich bewusst sein, wie er mit dem Gut umgeht, das Gott ihm anvertraut. Deshalb binden wir die Menschen nicht an uns, wir streben nicht nach Macht, wir streben nicht nach Prestige, wir streben nicht nach Anerkennung für uns, sondern wir führen die Menschen zu Jesus Christus, zum lebendigen Gott.”
Sługa prowadzi do Jezusa
„Dobro, które Pan wam powierzy, należy do Niego” – mówił bp Rudolf Pierskała w homilli podczas święceń. „Sługa musi zdawać sobie sprawę z tego, jak zarządza dobrem, które mu Bóg powierza. Dlatego nie przywiązujemy ludzi do siebie, nie szukamy władzy, nie szukamy prestiżu, nie szukamy uznania dla samych siebie, ale prowadzimy ludzi do Jezusa Chrystusa, do Boga żywego.”
