I. Station – Jesus wird zum Tode verurteilt. Foto: Archiv
Der Kreuzweg ist ein persönliches oder gemeinschaftliches Betrachten der Leiden Christi. Der Weg Jesu von der Verurteilung bis zur Kreuzigung und Grablegung wird in der katholischen und anglikanischen Tradition durch 14 (15) Stationen gekennzeichnet. Die Beter gedenken dabei sowohl der Schmerzen Jesu als auch der leidenden Menschen der Gegenwart, die ungerecht verurteilt, gefoltert, getötet, ihres Lebensunterhalts beraubt oder verspottet werden. Angesichts des anhaltenden Krieges in der Ukraine werden die Toten, Verwundeten und Flüchtlinge in die Gebete während der Kreuzwegandachten einbezogen.
Droga Krzyżowa to osobista lub wspólnotowa kontemplacja cierpień Chrystusa. Droga Jezusa od potępienia do ukrzyżowania i pogrzebania jest w tradycji katolickiej i anglikańskiej wyznaczona przez 14 (15) stacji. W ten sposób modlitwy upamiętniają zarówno ból Jezusa, jak i cierpiących ludzi współczesnych, którzy są niesprawiedliwie potępiani, torturowani, zabijani, pozbawiani środków do życia lub wyszydzani. Aktualnie, gdy trwa wojna na Ukrainie, do modlitwy podczas nabożeństw Drogi Krzyżowej włączani zostają zabici, ranni i uchodźcy.
Jerusalem – Via Dolorosa. Foto: Archiv
Wie entstand die Kreuzwegandacht?
Die ersten Christen ehrten das Leiden und den Tod Jesu, indem sie seinen Leidensweg (Via Dolorosa) in Jerusalem nachgingen. Dadurch fühlten sie sich ihrem Heiland besonders nahe. Die „Via Dolorosa“ bestand bis zum 9. Jahrhundert aus einzelnen Stationen, die man visuell als Bildstücke entlang des Leidensweges Jesu aufstellte. In der Zeit der Kreuzzüge (12./13. Jahrhundert) und den Jahrhunderten danach, hat man die Jerusalemer „Via Dolorosa“ als Imitation an vielen andern Orten nachgebaut. Als sich die Passionsfrömmigkeit weiterhin entwickelte, erweiterte man um 1600 die Bildstöcke auf 14 und legte die Zahl der Kreuzweg-Stationen fest. Diese wurden 1731 durch Papst Clemens XII. bestätigt und in der gesamten katholischen Kirche eingeführt.
Jak powstało nabożeństwo Drogi Krzyżowej?
Pierwsi chrześcijanie uczcili cierpienie i śmierć Jezusa, podążając drogą Jego męki (Via Dolorosa) w Jerozolimie. Dzięki temu czuli się szczególnie blisko swojego Zbawiciela. Do IX wieku „Via Dolorosa” składała się z poszczególnych stacji, które były ustawione wzdłuż tej drogi jako obrazowe przedstawienia scen męki Chrystusa w postaci niewielkich kapliczek przydrożnych na palu. W czasach wypraw krzyżowych (XII/XIII w.) oraz w kolejnych wiekach, jerozolimska „Droga cierpienia” była imitowana w wielu innych miejscach. W miarę rozwoju kultu Męki Pańskiej, około 1600 r., dodano kolejne obrazy cierpienia Jezusa (przydrożne kapliczki) ustalając 14 stacji Drogi Krzyżowej. Zostały one potwierdzone przez papieża Klemensa XII w 1731 roku i wprowadzone w całym Kościele katolickim.
Bildstock – Kreuzwegstation. Foto: Archiv
Der Kreuzweg mit 14 (15) Stationen
Besonders durch die Volksmissionen der Franziskaner hat sich der Kreuzweg sehr schnell an den Wallfahrtsorten, an Wanderpfaden und in den Pfarrkirchen verbreitet. Die Zahl der 14 Nachbildungen des Leidens Jesu wurde zu Beginn des 18. Jahrhunderts um eine 15. Station erweitert. Sie stellte zunächst entweder die Auferstehungskirche von Jerusalem oder das Auffinden des Hl. Kreuzes durch die Kaiserin Helena dar. Seit der zweiten Hälfte des 20. Jahrhunderts bildet die 15 Station das Leere Grab Christi oder die Figur des triumphierenden Christus ab.
Droga Krzyżowa i jej 14 (15) stacji
szczególnie dzięki popularnym misjom franciszkanów Droga Krzyżowa bardzo szybko rozpowszechniła się w miejscach pielgrzymkowych, przy szlakach turystycznych i w kościołach parafialnych. Liczba 14 stacji przedstawiających Mękę Pana Jezusa została w XVIII w. zwiększona o kolejną. Początkowo przedstawiała ona kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Jerozolimie albo odnalezienie Krzyża świętego przez cesarzową Helenę. Od drugiej połowy XX wieku 15 stacja przedstawia Pusty Grób Chrystusa albo postać Chrystusa Tryumfującego.
Der auferstandene und triumphierende Christus. Foto: Archiv
Die Namen der Kreuzweg-Stationen
Die Kreuzwegstationen beruhen auf den Berichten der Evangelien. Hinzu kommen die Erzählungen aus den Apokryphen oder die aus dem historischen Bericht des Josephus Flavius. Die Stationen, welche auf den Texten der Evangelien beruhen, sind mit einem E gekennzeichnet, die aus der Tradition hinzugefügten Stationen mit einem T.
1. Jesus wird zum Tode verurteilt (E)
2. Jesus nimmt das Kreuz auf seine Schultern (E)
3. Jesus fällt zum ersten Mal unter dem Kreuz (T)
4. Jesus begegnet seiner Mutter (T)
5. Simon von Cyrene hilft Jesus das Kreuz zu tragen (E)
6. Veronika reicht Jesus das Schweißtuch (T)
7. Jesus fällt zum zweiten Mal unter dem Kreuz (T)
8. Jesus begegnet den weinenden Frauen (E)
9. Jesus fällt zum dritten Mal unter dem Kreuz (T)
10. Jesus wird seiner Kleider beraubt (E)
11. Jesus wird ans Kreuz geschlagen (E)
12. Jesus stirbt am Kreuz (E)
13. Jesus wird vom Kreuz genommen und in den Schoß seiner Mutter gelegt (B)
14. Der Leichnam Jesu wird ins Grab gelegt (E)
(15) Jesus ist von den Toten auferstanden (E)
Stationen des Kreuzweges. Foto: Archiv
Nazwy stacji Drogi Krzyżowej
Stacje Drogi Krzyżowej zostały ułożone w oparciu o zapisy w Ewangeliach. Do nich dodano przekazy zamieszczone w apokryfach czy też przejętych z przekazu historycznego w ujęciu Józefa Flawiusza (Josefus Flavius). Stacje oparte na tekstach Ewangelii oznaczono literą E, a stacje dodane z tradycji literą T.
1. Jezus skazany na śmierć (E)
2. Jezus bierze Krzyż na swoje ramiona (E)
3. Jezus upada po raz pierwszy pod Krzyżem (T)
4. Jezus spotyka Matkę swoją (T)
5. Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Panu Jezusowi (E)
6. Św. Weronika chustą ociera twarz Jezusowi (T)
7. Jezus upada pod Krzyżem po raz drugi (T)
8. Jezus spotyka płaczące kobiety (E)
9. Jezus upada pod Krzyżem po raz trzeci (T)
10. Jezus z szat obnażony (E)
11 Jezus przybity do Krzyża (E)
12. Jezus umiera na Krzyżu (E)
13. Jezus zdjęty z Krzyża i na łonie swej Matki złożony (E)
14. Ciało Jezusa złożone w grobie (E)
15. Jezus powstaje z martwych (E)
Was ereignet sich im Betrachten des Leidens Christi?
Während der Kreuzweg von Station zu Station, von einer Szene des Leidens zu der anderen gegangen wird, nimmt das Mitleiden zu. Die Erkenntnis, dass Christus dies für die Betenden und die Menschheit getan hat – offenbart die Liebe Gottes zu den Menschen. Die Dankbarkeit für die Erlösung wird steigert. Die Befreiung aus den Fesseln des Bösen erfahren die Betenden bewusster. Den Betrachtern des Kreuzwegs Jesu geht die Zuwendung Gottes zu den Menschen als erkennbar nahe auf. Die Christen begegnen in dieser Andacht Jesus selbst. Zugleich ereignet sich die Einbindung des persönlichen Leidens in die Schmerzen Christi. Dabei erwacht die innere Überzeugung, dass Gott selber den individuellen Kreuzweg jedes Menschen mitgeht. Das Tragen der eigenen, gegenwärtigen, schweren Momente des Lebens fällt leichter und wird mutiger.
Der Tod Jesu am Kreuz. Foto: Archiv
Co dokonuje się podczas rozważania cierpień Chrystusa?
W miarę kroczenia Drogą Krzyżową od stacji do stacji, od jednej sceny cierpienia do drugiej, wzrasta współczucie dla Jezusa. Uświadomienie sobie, że Chrystus uczynił to zarówno dla tych, którzy odprawiają Drogę Krzyżową, jak i dla całej ludzkości – objawia wielką miłość Boga do każdego człowieka. Wzrasta wtedy wdzięczność za zbawienie. Wyzwolenie z kajdan zła jest bardziej świadomie przeżywane przez modlących się. Rozważający Drogę Krzyżową dostrzegają, jak rozpoznawalnie bliskie jest troskliwe pochylanie się Boga nad człowiekiem. W tym nabożeństwie chrześcijanie spotykają samego Jezusa. Jednocześnie osobiste cierpienie zostaje włączone w ból Chrystusa. Budzi to wewnętrzne przekonanie, że sam Bóg towarzyszy indywidualnej drodze krzyżowej każdej osoby. Niesienie własnych, aktualnych, trudnych chwil życia, staje się łatwiejsze i bardziej odważne.
Teilweise nach / Częściowo według: https://www.jugendkreuzweg-online.de/
